Γεννήθηκα στον Άγιο Δημήτριο Μπραχάμι το 1961 στις 24 Ιουνίου.

Από μικρή ερχόμουν σε επαφή με την Παναγία. Καθόμουν κάθε πρωί στις 5 η ‘ωρα στην αγκαλιά της και μου μιλούσε για την Γη την Ζωή και ποιο είναι το έργο μου στη Γη.

Εγώ έβλεπα πράγματα και τα έλεγα στους γονείς μου. Όμως και εκείνοι με την σειρά τους ανησυχούσαν για εμένα επειδή δεν με θεωρούσαν ότι ήμουν όπως τα άλλα παιδιά.

Τεσσάρων ετών άρχισα να βλέπω τις ψυχές των ανθρώπων και όταν το έλεγα στην Παναγία εκείνη μου έλεγε “Σωστά”.

Μετά άρχισα να βλέπω τι θα συνέβαινε σε οικείους μου.

Μετά έβλεπα στις 9 μέρες ανθρώπους που είχαν φύγει από την ζωή και ερχόντουσαν να μου δώσουν μηνύματα για τους ζώντες.

Όταν ήμουν στο σχολείο αντιλαμβανόμουν τα μαθήματα από το άκουσμα και από αυτό που έβλεπα.

Μου άρεσε να έχω φίλες αλλά δεν τους έλεγα τι έβλεπα και τι άκουγα παρά μόνο αν χρειαζόταν για να τις προστατεύσω. 

Στα 17 χρόνια αφήνω την Παναγία και της ζήτησα να μπω στη ζωή και να κάνω σχέση με το αντίθετο φύλο και οικογένεια όπως και έγινε.

Όμως έπαψα να την βλέπω και επικοινωνούσα μαζί της μόνο για τις δικές μου ανάγκες. 

Την άκουσα όταν ήταν να πάρω μία σημαντική απόφαση τησ ζωής μου και να αποχωρήσει ο σύζυγός μου από εμένα και τα δυο μου παιδιά.

Πέρασαν 2 χρόνια περίπου όταν ΆΚΟΥΣΑ ΔΥΝΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΝΥΧΤΑ 3:10 ΗΜΕΡΑ ΣΑΒΒΑΤΟ.

“ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΔΕΙ΅ΠΟΙΑ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ”

Είχα αρχίσει να πηγαίνω σε ψυχολόγους, γιατρούς και αστρολόγους για να δω τι είμαι.

ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΟΥΝ.

Τότε η ΠΑΝΑΓΙΑ μου είπε

 “ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΣΟΥ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ  ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΤΑΕΙ ΣΤΗ ΓΗ”.

‘Ετσι κοιτούσα τους ανθρώπους στα πόδια και μα την αίσθησή μου ενεργή για αναγνώριση. Ώσπου συνάντησα σε ένα σεμινάριο για παιδιά τον ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ ΜΠΑΝΤΕΛΗ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ.

Μόλις τον είδα να μην πατάει στη Γη τρόμαξα. 

Εγώ λέω “ήρθα για τα παιδιά μου τι γίνεται εδώ”

Έτσι τον πλησίασα χωρίς ντροπή όμως με φόβο ότι θα με πει τρελή όπως πολλές φορές έβλεπα την αμφιβολία στους ανθρώπους όταν τους έλεγα κάτι που έβλεπα ή άκουγα.

Του είπα αυτό που έβλεπα και εκείνος με ευγενικό τρόπο που είναι αυτό που τον καθορίζει, γέλασε λίγο μέσα από τον φόβο του και μου λέει “ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ”

Συνέχισα να πηγαίνω στα σεμινάριά του με κάποιες δυσκολίες γιατί έπαψαν να μου στέλνουν μήνυμα και ενημέρωση. 

Έτσι πήγα στο γραφείο του και μετά από κάποιες συνεδρίες άρχισα να εμπιστεύομαι πιο πολύ αυτό που άκουγα και ‘έβλεπα.

ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΜΟΥ.

ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΟΠΩΣ ΣΥΝΈΒΑΙΝΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΜΟΥ ΗΛΙΚΙΑ.

Χ.Μ.Θ.

ΟΔΗΓΗΤΡΙΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ.